بررسی ارتباط بین توانایی حل مسأله و میزان استفاده از بازی های رایانه ای در دانش آموزان مقطع پیش دانشگاهی

هدف از این پژوهشی بررسیتوانایی حل مسأله در بین استفاده کنندگاناز بازی های رایانه ایاست. با توجه به این که در بازی های رایانه ای نیزفرد با مسائلی مواجه می شود کهباید آن ها را حل کند، در این پژوهش قصد داریم ببینیم که بین گروه هایی که بهمیزان مختلف از این بازی هااستفاده می کننددر حل مسأله تفاوت وجود دارد؟ روشتحقیق این پژوهش توصیفی از نوع زمینه یابیاست. جامعه یآماری این پژوهش شامل تمامی پسران پیش دانشگاهیشهر همدان در سال تحصیلی 91-90 است. 260 نفر از این دانش آموزانبصورت نمونه گیریخوشه ای چندمرحله ای به صورتتصادفی انتخاب شدند. تحلیل داده ها بااستفاده از آزمون تحلیل واریانس یکراهه انجام شد. ابزارگردآوری داده هاپرسشنامه استاندارد حل مسأله (هپنر وپترسن، 1982) می باشد.یافته ها نشان داد که 1- تفاوت در اعتماد به حل مسأله دربین گروه هایی که به میزان مختلف از بازی های رایانه ایاستفاده می کردندمعنادار بود (048/0sig، در سطح 05/0p<). هم چنین نتایجنشان داد که گروه ها از لحاظ سبک گرایش-اجتناب (325/0sig، در سطح 05/0p<) واعتماد به حل مسأله (810/0sig، در سطح 05/0p<) تفاوتمعناداری با هم ندارند. نتایج نشان دادافرادیکه هر روز از بازی هایرایانه ای استفاده می کردندبا گروهی که هفته ایچندبار و گروهی که خیلی کم بازی می کردندو نیز با گروهی که بازی نمی کردنددر اعتماد به حل مسأله متفاوت بودند. اما گروه ها به لحاظ سبک گرایش-اجتناب به حل مسأله و کنترل شخصی در مسأله با هم تفاوتی نداشتند. البته حل مسأله متغیری است که تحت تأثیر عوامل مختلف است و عوامل زیادی از جمله عوامل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بر آن تأثیر می گذارند و برای اینکه افراد در حل مسأله توانا باشند باید زمینه ای را که شامل عوامل لازم برای پرورش توانایی حل مسأله باشد را فراهم کنیم.